Brazylijski zawodnik MMA urodzony 3 lipca 1976 roku w Kurytybie. Przygodę ze sportami walki rozpoczął od Muay Thai, które zaczął trenować w wieku 13 lat w akademii Chute Box. Swoją pierwszą profesjonalną walkę na zasadach Vale Tudo stoczył w listopadzie 1996 roku na gali BVF 6, na której znokautował Dilsona Filho. W latach 1997-1999 Silva walczył dla Brazylijskiej organizacji International Vale Tudo Championship, wygrywając pięć z sześciu walk. Wszystkie przed czasem. W kwietniu 1999 roku został mistrzem IVC w wadze półciężkiej. W październiku 1998 roku zadebiutował w UFC podczas pierwszej gali tej organizacji organizowanej w Brazylii. W debiucie starł się z innym młodym zawodnikiem Vitorem Belfortem. Silva przegrał ten pojedynek przez TKO. Rok później na gali UFC 20 znokautował Tony’ego Petarrę. Swoją trzecią walkę w UFC stoczył w 2000 roku o wakujący pas po Kenie Shamrocku. Walczył z Tito Ortizem, po pięciu wyrównanych rundach przegrał na punkty. We wrześniu 1999 roku zadebiutował na ringu japońskiej federacji PRIDE FC. W latach 1999-2004 wygrał w PRIDE 18 kolejnych walk, nie licząc remisu z Mirko Filipoviciem i no-contest z Gilbertem Yvelem. Na gali PRIDE 13 w marcu 2001 walczył z gwiazdą Japońskiego MMA Kazushim Sakurabą. Brazylijczyk efektownie wygrał przez TKO. Obaj zawodnicy spotkali się ponownie pół roku później na gali PRIDE 17 w walce o nowo wprowadzony pas mistrzowski PRIDE FC w wadze średniej. Ponownie wygrał Silva. W latach 2001-2004 zdominował rywalizację w swojej kategorii wagowej, pokonując m.in. Hidehiko Yoshidę, po raz trzeci Sakurabę oraz Quintona Jacksona w finale turnieju 2003 Pride Middleweight Grand Prix. W październiku 2004 roku stoczył rewanżową walkę z Jacksonem, której stawką był pas mistrzowski. Walka przeszła do historii jako jedna z najlepszych i najbardziej zaciętych konfrontacji na ringach PRIDE FC. Silva znokautował Amerykanina w drugiej rundzie po pięciu ciosach kolanem w klinczu. Na gali Shockvawe 2004 Silva walczył z cięższym o 30 kg Markiem Huntem mistrzem K-1 z 2001 roku. Mimo iż Silva dominował w 3 rundzie, sędziowie przyznali wygraną Huntowi. Dla Brazylijczyka była to pierwsza porażka od ponad 4 lat, a także pierwsza przegrana w PRIDE. W 2005 roku wystartował w turnieju 2005 Pride Middleweight Grand Prix, odpadł w półfinale z Ricardo Aroną. Następnie wygrał z nim w rewanżu na gali Shockvawe 2005. W 2006 roku stanął do walki z najlepszymi zawodnikami wagi ciężkiej w turnieju Open Weight Grand Prix. Po wygranej z Kazuyukim Fujitą, starł się po raz drugi z Mirko Filipoviciem. Tym razem Chorwat znokautował go lewym kopnięciem okrężnym na głowę. W marcu 2007 roku Silva zmierzył się w Las Vegas z mistrzem Pride Danem Hendersonem. Stawką był pas wagi średniej należący do Silvy. W trzeciej rundzie Henderson znokautował Silve i odebrał mu pas, który dzierżył przez ponad 5 lat. Latem 2007 roku podpisał kontrakt z UFC, dzięki czemu doszło do długo wyczekiwanej walki z Chuckiem Liddellem. Brazylijczyk przegrał po trzech zaciętych rundach przez decyzję sędziów. Następnie Silva walczył na UFC 84, gdzie pokonał Keitha Jardine’a przez nokaut w 36 sekundzie pierwszej rundy. Na UFC 92 doszło do trzeciego starcia z Jacksonem. Tym razem wygrał Amerykanin. W czerwcu 2009 roku Silva przegrał przez decyzję z Richem Franklinem. Po tej walce przeszedł do wagi średniej. W lutym 2010 roku pokonał Michaela Bispinga przez jednogłośną decyzję. W lipcu 2011 roku na UFC 132 został znokautowany przez Chrisa Lebena. 19 listopada 2011 pokonał Cunga Le. 23 czerwca 2012 roku miał stoczyć rewanżowy pojedynek z Vitorem Belfortem, jednak z powodu złamania kości śródręcza Belfort wycofał się z pojedynku. Zastąpił go Rich Franklin, który przegrał na punkty. 3 marca 2013 roku pokonał Briana Stanna.