#Marco Huck

Niemiecki bokser pochodzenia boszniackiego urodzony 11 listopada 1984 roku w Ugao.  W młodości trenował kickboxing. Był amatorskim mistrzem Europy (2002) i Świata (2003) WAKO  w formule full contact. Karierę bokserską rozpoczął w listopadzie 2004 roku. W grudniu 2006, w swoim siedemnastym pojedynku zdobył tytuł zawodowego mistrza Unii Europejskiej w kategorii junior ciężkiej, pokonując Pietro Aurino. W styczniu 2007 roku Huck obronił swój tytuł, pokonując na punkty Ismaila Abdoula. 26 maja tego samego roku w pojedynku eliminacyjnym IBF pokonał decyzją większości sędziów na punkty Wadima Tokariewa. 29 grudnia 2007 zmierzył się ze Steve’em Cunninghamem. Stawką pojedynku był tytuł mistrza Świata IBF, będący w posiadaniu Amerykanina. Po zaciętym pojedynku wygrał Cunningham przez techniczny nokaut w ostatniej rundzie, po tym jak trener Niemca poddał go rzucając ręcznik na ring. W kwietniu i maju 2008 Huck pokonał przed czasem dwóch słabszych pięściarzy, a następnie 20 września tego samego roku zdobył tytuł zawodowego mistrza Europy w kategorii junior ciężkiej, pokonując przez techniczny nokaut Jeana Marca Monrose’a. Tytuł ten obronił trzykrotnie: w październiku 2008 pokonał już w drugiej rundzie Fabio Tuiacha, w styczniu następnego roku zwyciężył przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie Geoffreya Battelo, a niecałe pięć miesięcy później, także przez techniczny nokaut, tym razem w piątej rundzie, pokonał Witalija Rusala. 29 sierpnia 2009 zmierzył się z Victorem Emilio Ramirezem, ówczesnym mistrzem świata federacji WBO. Stawką pojedynku był pas mistrzowski WBO. Huck po bardzo zaciętym pojedynku wygrał jednogłośnie na punkty. 5 grudnia tego samego roku w pierwszej obronie tytułu pokonał jednogłośnie na punkty Ola Afolabiego. 13 marca 2010 znokautował w trzeciej rundzie Adama Richardsa. 1 maja 2010 pokonał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie Briana Minto. 14 lipca Huck został uhonorowany diamentowym pierścieniem za pięć kolejnych obron pasa mistrzowskiego, a trzy dni później po raz siódmy skutecznie obronił pas, nokautując Hugo Garaya. 25 lutego 2012 przeszedł do kategorii ciężkiej, by zmierzyć się z mistrzem federacji WBA Aleksandrem Powietkinem, któremu uległ decyzją sędziów dwa do remisu. 14 sierpnia 2015 roku w Newark stracił tytuł na rzecz Krzysztofa Głowackiego, przegrywając walkę w obronie mistrzostwa świata WBO przez nokaut w jedenastej rundzie.