Boks to sport dla prawdziwych twardzieli. Nie każdy jest w stanie osiągać tam sukcesy, nawet mimo najszczerszych chęci. Najwybitniejsi bokserzy w historii to ludzie, którzy poświęcili wiele zdrowia, aby wdrapać się na szczyt. Kim oni są? A jacy są najlepsi polscy bokserzy w historii polskiego boksu?
Najlepsi bokserzy w historii
Wiadomo, że w boksie zawodowym zawsze należy wprowadzić rozróżnienie na kategorie wagowe. Boks jest bowiem różny w różnych kategoriach wagowych. Niektórzy preferują wagę lekką czy półśrednią, gdzie zawodnicy są lżejsi, ale szybsi. Inni specjalizują się w kategorii półciężkiej czy wadze ciężkiej, o której mówi się wielokrotnie jako o królewskiej kategorii wagowej.
Właśnie w wadze ciężkiej rywalizował legendarny Muhammad Ali, który trzykrotnie zdobywał tytuł mistrza świata. Jego kariera nabrała tempa po walce z Tunneyem Hunsakerem, którą wygrał na punkty. Pierwszy tytuł mistrzowski zdobył w 1964 roku jako 22-latek, a później… przeszedł na islam, przyjmując znane dziś powszechnie nazwisko. Urodził się bowiem jako Cassius Marcellus Clay Jr. Z 61 walk wygrał aż 56, z czego 37 przez nokaut. Najsłynniejsza walka, jaką stoczył Ali, to tzw. Fight of the Century z Joe Frazierem.
Ali to klasyka boksu, natomiast na szczególne wyróżnienie zasługuje Floyd Mayweather Jr, który w karierze nie przegrał żadnej walki – a stoczył ich 50. Amerykanin to wybitny zawodnik, który tytuły mistrza świata zdobywał w różnych kategoriach wagowych – w wadze półśredniej federacji WBC, WBA i WBO, w wadze junior średniej WBC i WBA, junior lekkiej w WBC, lekkiej, junior półśredniej i lekkośredniej. Dodatkowo jest brązowym medalistą igrzysk olimpijskich. Jego kariera przyniosła mu przydomek „Money”, bo na walkach zarabiał krocie, ale znakomicie potrafił zarządzać nie tylko pieniędzmi na swoim koncie, ale również… ringiem.
Jedną z najsłynniejszych walk w historii boksu Floyd Mayweather Jr odbył z Filipińczykiem Manny Pacquiao. To kolejny wybitny zawodnik, który jednak tę walkę przegrał. Pacquiao największe sukcesy odnosił w rekordowych ośmiu kategoriach wagowych, sięgając w nich po tytuły mistrza świata. Słynął z umiejętności i determinacji, bo mierzył tylko 169 cm wzrostu! Około 10 centymetrów wyższy był ten, którego przedstawiać nie trzeba, czyli Mike Tyson, dwukrotny mistrz świata wszechwag zawodowców, a także najmłodszy zawodowy mistrz świata. To mistrz świata WBC, WBO, IBF i WBA, czyli najważniejszych federacji bokserskich. Słynął z niezwykle agresywnego stylu walki oraz częstej obecności w różnego rodzaju mediach czy eventach. Miewał też problemy z prawem.
Oprócz tego w gronie najlepszych bokserów można wymienić takie nazwiska jak:
- Witalij Kliczko
- Oleksandr Usyk
- Sugar Ray Robinson
- Joe Louis
- Bernard Hopkins
- Lennox Lewis
- Carlos Monzon
- Archie Moore
- Oscar De La Hoya
- Julio Cesar Chavez
Najlepsi polscy bokserzy
A gdzie w gronie najlepszych bokserów znajdują się najlepsi polscy bokserzy? Były oczywiście momenty, kiedy polscy kibice zarywali noce, aby oglądać zawodników znad Wisły na amerykańskich ringach. Kilka nazwisk do teraz jest kojarzonych nawet przez osoby, dla których boks jest rzeczą kompletnie obcą. Wymienić tu można przede wszystkim tak głośne indywidualności, jak Dariusz Michalczewski, Andrzej Gołota, Tomasz Adamek czy Krzysztof Włodarczyk. Sięgając nieco dalej, nie można zapomnieć o tym, jakie osiągnięcia dla budowy polskiego boksu, przede wszystkim olimpijskiego, mieli Jerzy Kulej, Zbigniew Pietrzykowski czy Józef Grudzień.
Sukcesy polskich bokserów
Mówiąc o sukcesach w polskim boksie, należy wspomnieć o igrzyskach olimpijskich, które swego czasu były prawie jak gwarant złotego krążka. Na olimpiadach największe sukcesy święcił polski boks „za komuny”, gdzie złoto na szyję zakładali:
- Zygmunt Chychła (Helsinki, 1952, waga półśrednia)
- Kazimierz Paździor (Rzym, 1960, waga lekka)
- Józef Grudzień (Tokio, 1964, waga lekka)
- Jerzy Kulej (Tokio, 1964, waga lekkopółśrednia)
- Marian Kasprzyk (Tokio, 1964, waga półśrednia)
- Jerzy Kulej (Meksyk, 1968, waga lekkopółśrednia)
- Jan Szczepański (Monachium, 1972, waga lekka)
- Jerzy Rybicki (Montreal, 1976, waga lekkośrednia)
Potem już tak dobrze nie było, choć oczywiście na ostatnich igrzyskach w Paryżu srebrną medalistką została Julia Szeremeta w kategorii do 57 kg.
Warte uwagi są sukcesy, jakie osiągał Dariusz Michalczewski. Zdobył pas mistrza świata WBO (w wadze junior ciężkiej), gdzie zanotował 23 obrony tytułu, co pozostaje rekordem, ale też mistrzostwo świata IBF oraz tytuł mistrza świata kategorii WBA w wadze półciężkiej. Choćby w tych aspektach nie dorównuje mu słynny Andrzej Gołota, który czterokrotnie stawał do walki o mistrzostwo świata, ale zawsze przegrywał. To właśnie dla niego ludzie najczęściej wstawali w nocy, by oglądać jego pojedynki w Stanach Zjednoczonych, gdzie na arenach nigdy nie brakowało osób z flagami polski. To znana persona w świecie boksu, ale mająca prawdopodobnie największy wpływ spośród wszystkich polskich bokserów. Może Michalczewski był bardziej utytułowany, ale Polacy bardziej kochali Gołotę.
Krzysztof „Diablo” Włodarczyk nie był najbardziej widowiskowym bokserem, ale słynął ze znakomitej skuteczności. W 2006 roku zdobył pas federacji IBF, po którego utracie sięgnął po mistrzostwo świata IBC. Najlepiej czuł się jednak w organizacji WBC, gdzie kilkukrotnie skutecznie bronił tamtejszego pasa w wadze junior ciężkiej. Sukcesy święcił także Tomasz Adamek, który przez lata walczył głównie w WBC, IBO oraz IBF. Polonia w USA uwielbiała chodzić na jego walki. Jedną z głośniejszych była ostatnia walka o pas, w 2011 roku, gdy jego oponentem był Witalij Kliczko. Polak przegrał ostatecznie w 10. rundzie poprzez techniczny nokaut.
Znacznie mniej popularny jest boks kobiecy, ale w nim również można wymienić znane polskie pięściarski. Tą najbardziej znaną jest Agnieszka Rylik, która nosi pseudonim „Lady Tyson” i była wielokrotną mistrzynią świata w boksie zawodowym. Poza tym… spełniała się w kick-boxingu. Jako jedna z pierwszych pięściarek dostąpiła zaszczytu walki w nowojorskim Madison Square Garden